Μια αυγουστιάτικη ιστορία αγάπης

ph. unknown

Το κορίτσι  μαζεύει ένα βατράχι

από τους νερόλακκους και το παίρνει σπίτι

Του προσφέρει ευγενικά το φιλί της,

μα  αυτό  προτιμά να την σοδομήσει.

Βουτάει με το κεφάλι μέσα  στον πρωκτό της.

Ανασκολοπίζει το κορίτσι με ενθουσιασμό

Βγαίνει από το στόμα της, της κατουρά το χέρι

και επιστρέφει πίσω στο νερόλακκο.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χυδαιότητα  από την αγένεια»

 μονολογεί το κορίτσι

«Θα μπορούσε να πει  τουλάχιστον, ένα  ευχαριστώ»

Το αγόρι  χαζεύει την συγκέντρωση στην πλατεία

Ο κυβερνήτης ανοιγοκλείνει το στόμα του

μπρος το μικρόφωνο  χωρίς να βγάζει λέξη.

Το πλήθος  τον χειροκροτεί παρατεταμένα

Αυτός υποκλίνεται και αρχίζει να τους φτύνει.

Οι θεατές που είναι μπροστά τσαλαπατιούνται 

στην προσπάθεια τους να στολίσουν τα πρόσωπα τους

με το σάλιο του.

Πιο πέρα τα σκυλιά έχουν στήσει μικροφωνική  διαμαρτυρίας

Το αγόρι τα πλησιάζει και ζητά τσιγάρο.

Αυτά του γαυγίζουν θυμωμένα

«Δεν έχεις ουρά, δεν έχεις κολάρο, δεν ανήκεις εδώ»

Το αγόρι πλησιάζει το κορίτσι για τον ίδιο λόγο

που πλησιάζουν  πάντα τα αγόρια τα κορίτσια

Το κορίτσι κολακεύεται από συνήθεια.

Τον ακολουθεί σπίτι του

Το κορίτσι αποδίδει  τον ρόλο της βουβά,

απομακρύνεται από το κρεβάτι, και βουλιάζει στην πολυθρόνα

Το αγόρι  ξαπλωμένο , καπνίζει και

 χαζεύει την αντανάκλαση του στο τζάμι .

 «Μπορώ να μαντέψω όλα αυτά που φοβάσαι να μου πεις»

δηλώνει  αλαζονικά το αγόρι

Το κορίτσι θυμώνει και του χιμάει.

Του δαγκώνει το σβέρκο  και

με αργές κυκλικές κινήσεις  αρχίζει

να απλώνει τα αυγά της στην πλάτη του.

Τα αυγά, του λιώνουν το δέρμα , και βουλιάζουν μέσα στις σάρκες του

26 μέρες τα επωάζει κουλουριασμένος στο πάτωμα.

Όταν έρθει η ώρα, τα ξερνάει, μια μαύρη γλίτσα στο πάτωμα

«Τώρα πια δεν χρειάζεται να μαντέψεις»  μιλάει  το κορίτσι.

«Τώρα πια χρειάζομαι να σ’ αγαπώ»  απαντάει το αγόρι

 «Σε ονομάζω Πλάσμα»  λέει το αγόρι

«Σε ονομάζω   Άνδρα»  λέει το κορίτσι

«Θα είμαι μέσα σου κι απέναντι» υπόσχεται το αγορι
  «Θα είμαι Τροφός και Θεριστής» ανταποδίδει το κορίτσι 

«Νομίζω ότι βαρέθηκα» σκέφτεται το αγόρι

«Θα είμαι  φως  και θάλασσα»  ονειρεύεται   το κορίτσι

Το αγόρι την μαχαιρώνει 17 φορές,
 και φεύγει διακοπές στα νησιά.

Το κορίτσι αποσυντίθεται πάνω στο κρεβάτι. 


"Μια αυγουστιάτικη ιστορία αγάπης"   την βρίσκετε  στο τεύχος 28 του  Chimeres 

    http://chimeres.info/zine/28/