Όνειρο

ph. isa marcelli

Το αγόρι έφτιαχνε μουσική

χτυπώντας τις παλάμες στο στέρνο του

Μου μίλησε δείχνοντας με με το δάχτυλο

 Μπουκιά μπουκιά κι απ' το στόμα ανακαλύψαμε πως έχουμε ψυχή 

Μπουκιά μπουκιά κι απ' το στόμα φτάνουμε στο θάνατο 

Μπουκιά μπουκιά και σ' άλλο στόμα γινόμαστε ζωή.

Βρήκα τις μνήμες για να σταθώ πλάι σου

Βγάλε τη μάσκα σου κι έλα να πεθάνεις μαζί μου

Ο χρόνος είναι ένας λεκές στην αιωνιότητα