Ήμουν και δεν είμαι πια.

art  Timvnas

ήμουν και δεν είμαι πια 

μην κλαις 

την σάρκα που αφήνω πίσω

θα εξέλθω εκ νέου από την άβυσσο

πεινασμένη

όμορφη

ανελέητη

εγώ φωνή σπαραχτική

κάλεσμα

στους γύπες

στους ζητιάνους

στα σκουλήκια

εγώ η σήψη

στο μεγάλο δείπνο

 ηγεμόνων και  βασιλέων

αλεσμένο γυαλί στο ψωμί τους 

εγώ ο φόβος στα στομάχια τους

εγώ τα ματωμένα ούλα τους

η ατσαλένια παραφωνία

της ευδαιμονίας τους

η αφαίρεση

και η παύση

απλώνομαι

είμαι ρευστή

ηδονιστική 

ύπουλη

κοχλάζω 

πάνω στο πετσί τους

σαρκοφάγο μειονέκτημα

στη βεβαιότητα τους 

θανάσιμη και ατελής

 ήμουν και δεν είμαι πια 

μη με θυμάσαι

γνώρισε με

 πριν όλα μυρίσουνε στάχτη

πριν ντυθείς τα ψέματα που ψιθυρίζεις

αλήθειες

πριν χαθώ μέσα στο θάνατο