Το ξυπνητήρι.

ph.  Daniel Murtagh

Το ξυπνητήρι μ' αρπάζει κάθε πρωί και με πετάει

σε μια κτηνώδη και ψεύτικη ανθρωπότητα.

Αυτός μένει  στο κρεβάτι

Ζεστός ,παραδομένος,ροχαλίζει απαλά σε εμβρυακή στάση.

Τον μυρίζω πάνω μου.

Τον φοράω στολή  και τον περιφέρω μέσα στην πόλη.


Αυτό κάνει  τον τρόμο υποφερτό.

Το πλήθος θολώνει.

Δεν τους βλέπω να σέρνονται

γύρω μου,με τα φρικτά κορμιά τους,

χωρίς μάτια , χωρίς αυτιά, 

γεμάτοι φρόνιμους θανάσιμους θυμούς,

με στόματα που ξερνάνε βλέννες

διεκπεραιώνοντας φρόνιμες θανάσιμες ζωές.


Βιάζομαι να γυρίσω πίσω.



Πλένομαι  πριν με ακουμπήσει.


Γδερνω την πέτσα μου με σαπούνι, καυτό νερό

και εμμονή χειρούργου.

Δεν αφήνω ίχνος από τον έξω κόσμο να τον μολύνει.

θέλω τα 90 του κιλά να ξαπλώνουν πάνω μου ανενόχλητα

μόνο σε μένα, μόνο για μένα.


Τον φιλάω στο λαιμό,

γυρνάω στο πλάι και τον σκεπάζομαι.

Καυγάς.

ph. antoine d'agata 

-Μη κλαις για μένα δεν το αξίζω

-Δεν κλαίω για σένα, για μένα κλαίω

-Συγνώμη

-Μη ζητάς συγνώμη δεν θέλω την λύπηση σου

-Εντάξει δεν σε λυπάμαι

-θα έπρεπε να σου ρίξω γροθιά

-Πάω στοίχημα ότι θα μπορούσες

-Μη με βάζεις σε πειρασμό.
Θέλω να ξεκουμπιστείς
Μου κλέβεις τον αέρα.

- Τι εννοείς;;

-Είμαι σχεδόν νεκρή.
Αν φύγεις από κοντά μου ίσως
μπορέσω να γλιτώσω.

-Δεν θέλω να σε σκοτώσω, όχι τώρα.
Το ήθελα κάποτε.
Πάνε 15 χρόνια από τότε που 
το ένιωσα τελευταία φορά.

-...........

-Με έκανες να αισθάνομαι τόση
 ευτυχία και λύπη που
κάθε μέρα πάλευα με τον 
εαυτό μου να μην σε κατασπαράξω
για να κρατήσω αυτό το αίσθημα ζωντανό

-Με εκδικείσαι. 
Φύγε...άνοιξε την πόρτα και φύγε

-Νομίζεις ότι είναι τόσο απλό;;

-Ναι.
Φύγε, σε παρακαλώ φύγε,
σε παρακαλώ...σε παρακαλώ..

-Όχι μωρό μου.
Μπορεί  να μη σε σκότωσα,
αλλά  γελιέσαι αν πιστεύεις
ότι θα επιτρέψω  να προκαλέσεις 
αυτήν την επιθυμία σε κάποιον άλλον 

-Έπρεπε να το κάνεις.
Έχασες την ευκαιρία σου.
Αυτό είναι χειρότερο από θάνατο.

-Το ξέρω.
Δεν μας αξίζει κάτι καλύτερο.

Το φλερτ

 Επειδή έχω να φλερτάρω από την εποχή που περπατούσαν στη γη δεινόσαυροι
και για να  απαυτωθείς  έφτανε το 1  χαμόγελο,  2 εξυπνάδες, και να βγάλεις το βρακι σου….
είπα να κάνω ένα μίνι σεμινάριο ενημέρωσης …να δω τι παίζει   μιας και  το φλερτ δυστυχώς δεν ακλουθεί τις Δαρβινικες ταχύτητες εξέλιξης…αλλά τις ταχύτητες του ιντερνέτ.

Το έριξα στο διάβασμα λοιπόν… και ανακάλυψα ότι   η γυναίκα για να φλερτάρει αποτελεσματικά σήμερα πρέπει να ….
-Έχει ένα δωμάτιο τίγκα με γόβες.

-3 γούνες τουλάχιστον.

-Όλες οι σωβρακωφανελες της να έχουν ονοματεπώνυμο (γνωστών οίκων)

-Να ξέρει  πουλ ντανσινγκ.

-Ανεξαρτήτως  ηλικίας ..δεν πρέπει να φαίνεται ούτε μια μέρα πάνω από 20 ετών.

-Σιλικονατα βυζιά… κωλιά...χείλη…εχτενσιον

 …μανικιούρ…πεντικιούρ…μόνιμο σοβά μάπας.

-Να μιλάει αποκλειστικά για τον εαυτό της.

-Να μην ξαφνιάζεται όταν της αφήνουν πουρμπουάρ δίπλα στο κομοδίνο.

-Να  είναι η απόλυτη σκύλα.

αυτό περιλαμβάνει 

α) το να μην αφήνεις τον υποψήφιο φλερτ να μιλήσει  για τον εαυτό του.

βου) το να μη δείξεις συμπάθεια κατανόηση και τέτοιες προχυμένες μπούρδες.
και γου) να μην του κάτσεις από το πρώτο ραντεβού γιατί πλέων μόνο τα καλά κορίτσια κάθονται από το πρώτο ραντεβού!!!!!!

-Αν είναι σιτεμένη να πηγαίνει αποκλειστικά με νεότερους…της αρέσει δεν της αρέσει…αν είναι πιτσιρίκα αποκλειστικά με γερομπισμπικιδες…της αρέσει δεν της αρέσει…
 Και άλλα πολλά τέτοια  τρομακτικά….
Εντάξει λέω έχω πολλά να εμπεδώσω…θα τα παίρνω ένα ένα κάθε μέρα σαν αντιβίωση…θα προσαρμοστώ στο τέλος…θα το παίξω το παιχνίδι!
 Είπα να ρίξω μια ματιά και στις οδηγίες προς τους άντρες  φλερτακηδες.

Μια και ζούμε σε μπερδεμένες εποχές… είναι καλό να μπορείς να ξεχωρίσεις πότε σε φλερτάρουν και πότε πάνε να σε ληστέψουν!
 Μετά από ένα κατεβατό συμβουλές του τύπου για να φλερτάρεις μια γυναίκα
πρέπει να έχεις  λεφτά… καριέρα… περισσότερα λεφτά…τα λεφτά δεν χαλάσανε ποτέ μια γυναίκα,,, καριέρα… λεφτά… λεφτά …και να μπορείς να λες πιστευτά  ότι ανέβηκες στο Έβερεστ (την κορυφή  όχι το φαστ φουντ)…  και φυσικά λεφτά…έπεσα πάνω στο τιπ που μου προκάλεσε ένα μικρό εγκεφαλικό…
Στο πρώτο date βγάλτε την κάπου ρομαντικά για φαγητό. (Εννοείται τα πληρώνετε όλα εσείς).
 Αν το θέμα πηγαίνει κατευθείαν για το σπίτι σας «για ποτό», αναβάλτε το αν:

α) φοράτε λάθος εσώρουχο (χίλιες φορές λάθος αυτοκίνητο, παρά λάθος εσώρουχο).
 β) δεν έχετε κάνει αποτρίχωση- τελευταίες έρευνες στον γυναικείο πληθυσμό λένε ότι το Α male, γιατί ως τέτοιο προσπαθείτε να πουληθείτε, είναι πλέον αποτριχωμένο, ιδιαίτερα στο στήθος και στη βουβωνική χώρα
 γ)το σπίτι σας είναι χάλια.
 Αμέσως μου ήρθε  στο μυαλό η κλασική σκηνή με τον Παπαγιανόπουλο  και τον Κωνσταντάρα , που ο πρώτος σπρώχνει τον δεύτερο και τον ρωτάει «την χούφτωσες;;; την χούφτωσες;;;
…χούφτωστην…χούφτωστην...»….
παιγμένη με τους καινούριους κανόνες…ο Παπαγιανόπουλος να ρωτάει «Αποτριχωθηκες;;;αποτριχωθηκες…αποτριχωσου!!»


Με έπιασε κλαυσίγελος…με την ιδέα ότι ένας άνδρας θα προτιμήσει να γίνουνε  τα αρχίδια του μπλε…από το να σε πηδήξει αξούριστος.
Εδώ  παλιά άμα φούντωνε δεν τον ένοιαζε άμα εσύ ήσουν αξούριστη…αλλά όχι  πια…όχι τώρα!
Τον κάναμε και αυτόν  Μαίρη  Παναγιωταρα….
δουλεία όλη μέρα…καθάρισμα συμμάζεμα το σπίτι…αποτρίχωση… μιζανπλί… και επώνυμο βρακί!

Και ανάμεσα στους τόσους κανόνες και αποτριχώσεις γεμίζει ο κόσμος αγαμητους και κακογαμιδες… μοναξιά και αισθητικούς… αυνανιστές και youporn… κλαψα και κακές κυβερνήσεις….

Τις πληροφορίες και τον τρόμο  βρήκα στο sexelixis.gr

Η Κοιλιά

 -Είναι ανήθικο! είπε η Συνείδηση.
- Είναι βλαβερό! δήλωσε η Υγεία.
 -Αποδοκιμάζεται! φώναξε η Κοινωνία.
 -Δοκίμασε, ψιθύρισε η Κοιλιά.

- Ίσως οι κανόνες μου δώσουν την λύση, σκέφτηκε  αυτή, λύνοντας αργά τον κορσέ της

-Η λύση πάντα βρίσκεται απέναντι από τους κανόνες ,ποτέ μέσα σε αυτούς, μίλησε δυνατά τώρα η Κοιλιά .

-Ακόμα και η εξαίρεση ορίζει τον κανόνα των πραγμάτων που δεν εξαιρούνται της απάντησε αυτή

-Η εξαίρεση δεν είναι κανόνας

-Μπορεί να μην είναι τώρα, αλλά θα γίνει.Όλοι οι κανόνες γεννήθηκαν ως εξαιρέσεις

-Το λες αυτό γιατί νομίζεις ότι ζώντας μέσα σε κανόνες αποκτάς χαρακτήρα.
Οι κανόνες δεν είναι υποκατάστατο για τον χαρακτήρα ξέρεις 

-Έχω χαρακτήρα,αυτή είναι η φύση μου.Οι κανόνες είναι η ανατροφή.Οι κανόνες  ανέδειξαν το  χαρακτήρα μου.

-Μπούρδες...οι κανόνες είναι οι πιο ανίκανες Παραμάνες.Του έκοψαν το βυζί απότομα και δεν μεγάλωσε ποτέ.Βρέφος παραμένει, αδύναμο και νηστικό.Έτσι θα τον κρατήσουν για πάντα.Το αντίθετο  θα σήμαινε το θάνατο τους.

-Με κουράζεις,είπε αυτή θυμωμένα.

-δεν είναι κούραση αυτό που νιώθεις.Το ξέρεις ότι έχω δίκιο

-Δίκιο;; χα χα μπορώ να σε αποσυντονίσω  πίνοντας ένα ποτήρι νερό ή τρώγοντας δυο  μπισκότα.Το δίκιο δεν σιωπά  με ένα ποτήρι νερό!

-Και ούτε  αφαιρείται, την έκοψε απότομα η Κοιλιά.
Με κρατάς φυλακισμένη μέσα σε αυτόν τον κορσέ όλη μέρα.Με φοβάσαι και με κρύβεις!

-Σε κρύβω γιατί έτσι πρέπει.Μια γυναίκα δεν δείχνει ποτέ την κοιλιά της.Η κοιλιά την κάνει να μοιάζει μπερδεμένη,ανεξέλεγκτη  και δεν κολακεύει ποτέ το ντεκολτέ.

-Η κοιλιά την κάνει να μοιάζει ζωντανή.Η κοιλιά είναι η ζωή.

-Φυσικά τι άλλο θα μπορούσες να πεις εσύ;;
Είσαι Κοιλιά!Σταμάτα τώρα γιατί είμαι κουρασμένη και θα ήθελα να κοιμηθώ.

-Να το δοκιμάσεις, είπε πάλι η Κοιλιά. 

-Όχι, είπε αυτή και έβαλε πάλι τον κορσέ της.
Η ευπρέπεια είναι ο πιο σημαντικός κανόνας από όλους

-Είσαι βαρετή ,είσαι πιο βαρετή και από πτώμα, πρόλαβε να πει η Κοιλιά πριν την φιμώσει.


 -Είναι ανήθικο! είπε πάλι η Συνείδηση.
- Είναι βλαβερό! δήλωσε η Υγεία.
 -Αποδοκιμάζεται! βρωντοφώναξε  η Κοινωνία.







 

Κλωστή

Τραβάω μια κλωστή από την παλάμη μου.

 Την δένω στο μικρο σου δάχτυλο.

Το κάνω απαλά για να μη σε ξυπνήσω.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι
Στιβάζω σώματα στο σαλόνι.

 Τα χώνω σε σακούλες

Στο μπάνιο ξερνάω τις σιωπές και το σπέρμα τους

Οι ήχοι σου γεμίζουν το σπίτι
τα χέρια σου ,τα πόδια σου ,τα αποτσίγαρα
τα πεταμένα ρούχα .

Ετοιμάζω  καφέ

Θα σου στρώσω τις λέξεις μου στο τραπέζι,
 μαρμελάδες και βούτυρα

 Θα μαζέψω όλη την ζεστασιά από τα σπλάχνα σου 

την φωνή σου, το θυμό σου, τον ιδρώτα σου, την γεύση σου.

Θα τα κρύψω στο ντουλάπι με την ζάχαρη

μια αυτόνομη ρώγα που θα βυζαίνω για  να ζήσω.

Νιώθω την κλωστή από την παλάμη μου να κουνιέται

Ξυπνάς και ο καφές δεν είναι ακόμα έτοιμος.

Ωδή στο Υστερικό Σεξ

Unknown artist, possibly Achille Deveria. 1830 - 1848

Κι αν τσίριξα ...με χτύπησες

και πέταξες τα πιάτα

την "σαύρα" σου μου έδειξες

και μου πες να περπάτα.... 

Βοήθεια λέω στη γειτονιά

Βοήθεια στο μπαλκόνι

Ο άντρας μου την τέντωσε

και τώρα μου την χώνει! 

Δεν θα του κάτσω αυτουνού
να μπει να βγει να χύσει...
Να μου χαλάσει το μαλλί
γι αυτό που λεν γαμήσι? 

Μα να αυτός πάει στο pc
Και βάζει το γιουπόρνι
Την σαύρα του παίζει δυνατά
Με άλληνε τελειώνει 

Έλα εδώ βρε μασκαρά
Που πας αλλού και χύνεις
Εγώ δεν τον ξεσήκωσα??
Σε μένα να τον δίνεις 

Να μην ακούσω τσιμουδιά
Τώρα να την σηκώσεις
Της γυναικός σου την φωτιά
Με μιας να την φουντώσεις 

Μον’ το μαλλί μου μη χαλάς
Και βάλε και καπότα…
Τα δόντια σου τα έπλυνες??
εεε βγάλε και την μπότα!!!

Μην βιάζεσαι, και τελείωνε

έχω ν ανοίξω φύλλο

Το τέτοιο μου το σάλιωσες???

ή θέλεις να σου φύγω???

Τράβα μαλλί, σχίσε βρακί

και φώναζε με τσούλα

Ωωωω πως μου συμπεριφέρεσαι??

μου φέρνεις αναγούλα.

Δεν σέβεσαι την προίκα μου??

τα γαλλικά το πιάνο??

την μάνα μου, την μάνα σου

και τον παππού τον Γιάννο??

Την "σαύρα" σου π' αγρίεψε

στο στόμα μου να βάνω?? 

Μα πας καλά??θέλεις καυγά??

ή θέλεις ν αποθάνω??

Δεν μ' αγαπάς, δεν μου το λες

και δεν μου τον εβάζεις 

Του λελουδιού μου τις χαρές 

εσύ καταδικάζεις!

Ωω μοίρα κακιά, 
μοίρα γυναικοπνίχτρα

Τον άντρα μου , τον έφερες

ή πήγα και τον βρήκα??

Ας δώσω τόπο στην οργή,

την κάψα και την πίκρα

Την "σαύρα" του την έκρυψε

κι εγω χαρά... δεν βρήκα!

Αυτός είναι ανίκανος

αυτός είναι που φταίει

Θα στον έφτιαξω εγώ καλά

να κάθεται να κλαίει!

Το πήδημα.

                               

   Ο  Π. Και η Ν. μπήκαν στο ασανσέρ.
Ο Π. πάτησε το κουμπί με τον  αριθμό 3.
   "Με θεωρεί ακίνδυνο " σκέφτηκε ο Π. Με θεωρεί  ακίνδυνο για αυτό και ανεβαίνει στο δωμάτιο μου.
Την κοίταξε…τόσο καθαρή … αμόλυντη, τόσο εύθραυστη,
 με τα χέρια  χαριτωμένα σταυρωμένα  μπροστά της
"Υπεράνω , ανέγγιχτη , συγκροτημένη , αγάμητη" σκέφτηκε χαμογελώντας της τρυφερά. 
"Αν έκανε μια πρωτότυπη σκέψη σίγουρα θα της χαλούσε το χτένισμα"  συνεχίζοντας τον εσωτερικό του μονόλογο.
Σκέψη και τόσο στυλιζαρισμένο μαλλί δεν ταιριάζουν,
όλες αυτές οι ταχτοποιημένες τρίχες , φράχτης προστασίας στο μυαλό της,
τίποτα δεν μπαίνει…τίποτα δεν βγαίνει. 
Νύφη ετών 38 με προίκα…ψάχνει…δεν γλείφει ..σίγουρα δεν γλείφει … αλλά ψάχνει. Επώνυμο καινούριο Ατσαλάκωτο…επώνυμο   που θα φέρει δώρα μέσα στο σπίτι και λικέρ και κεράσματα , τις θείες από το Διδυμότειχο κουρασμένες , ιδρωμένες , ανακουφισμένες  και με κεφαλόπονο ,  το φόρεμα  το άσπρο και τα σόκιν αστεία πάνω στο κρασί.
  Όλη αυτή η ακατάπαυστη πολυλογία της … για τις συνταγές  , τα ανίψια της , το εξοχικό , το σπίτι , την εφορία … πιστεύει ότι με γοήτευσε…εκτίμησα  το κάλος του χαρακτήρα της .Το ήθος της . Τις αρχές της. Γι αυτό δέχτηκε να με συναντήσει στο ξενοδοχείο . Αισθάνεται ασφαλής . Δικαιωμένη…την ανακάλυψαν…και με δέος την δαφνοστολίζουν .
  "Δεν έχω δάφνες για σένα γλυκιά μου…οι θείες δεν θα μας επισκεφτούν…θα σε λυπούνται από τα σύνορα!" 
  "Πως είναι να καταστρέφεις κάτι τόσο ταχτοποιημένα όμορφο"  αναρωτήθηκε ο Π.

Πήρε το χέρι της απαλά και το έβαλε πάνω στο καβάλο  του.
Αυτή ξαφνιάστηκε… του χαμογέλασε και προσπάθησε να το τραβήξει
Αυτός το άρπαξε με δύναμη και άρχισε να  το τρίβει  αργά και δυνατά   στον πούτσο του.
Η πόρτα άνοιξε και προχώρησαν προς το δωμάτιο .
Ευγενικά την άφησε να περπατήσει  μπροστά του. Ξεκλείδωσε την πόρτα και την έσπρωξε απαλά στην πλάτη για να περάσει μέσα.
Η Ν. έκανε τρία βήματα και σταμάτησε.
Ο Π. αφού έκλεισε την πόρτα πίσω του την άρπαξε από τον ωμό και την κόλλησε στον τοίχο.
Τον κοιτούσε αμίλητη 

-Σήκωσε την φούστα σου της είπε ατάραχος.
 Αυτή δεν κινήθηκε .
-Σήκωσε τη φούστα σου της είπε επιτακτικά.
Υπάκουσε.
- Σήκωσε την μέχρι πάνω θέλω να δω το μουνί σου .

  Της κατέβασε την κιλότα . Την κοίταξε. Αυτή  έστριψε το πρόσωπο της προς την πόρτα .
 Της έπιασε το σαγόνι και της γύρισε  το κεφάλι  προς το μέρος του .


-Εμένα θα κοιτάς γρύλισε  .
- Τώρα…δείξε μου τα βυζιά σου.
Η Ν. με αργές κινήσεις έβγαλε το πουκάμισο και το άφησε να γλιστρήσει πλάι της.
 Το ίδιο έκανε και με το σουτιέν.

 Τα βυζιά της μεγάλα  άσπρα  στολισμένα με ρόγες ροζ , σκληρές και ευθυγραμμισμένες με τα μάτια του  Π.
Της γράπωσε το βυζί και το έχωσε στο στόμα του το ρούφηξε , το δάγκωσε το σάλιωσε το μάλαξε το ζύγισε στη χούφτα του , βαρύ , γεμάτο ,δικό του ,  το  παράτησε    για να κάνει ακριβώς τα ίδια και στον κλώνο του.
Μόλις απελευθερώθηκε το στόμα του η Ν. προσπάθησε να τον  φιλήσει .Την απώθησε… την έπιασε με δύναμη  από τη μέση και  την  γύρισε με το πρόσωπο  στον τοίχο.
Της έχωσε τα δάχτυλα του μέσα στο στόμα . Δείκτη και μέσο .

- Σάλιωσε τα…σάλιωσε τα καλά ,  στρίγκλισε  .
Η  Ν. άρχισε να τα βυζαίνει βογκώντας και ασθμαίνοντας γεμάτη   σάλιο και πάθος . Την τράβηξε από τη λεκάνη και  προς το μέρος του  και της  έχωσε τα δάκτυλα   στον κώλο .
 Η Ν. προσπάθησε να του ξεφύγει  αλλά την είχε αγκιστρωμένη καλά και δεν τα κατάφερε .
 Έσκυψε  και της ψιθύρισε  στο αυτί 
- σσσσς…  ηρέμησε…θα σου δώσω  αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι …

Tη γράπωσε από το σβέρκο της κόλλησε το κεφάλι στον τοίχο και γλίστρησε μέσα στον κώλο της το τεντωμένο του καυλί…με κάθε  κίνηση  ο πούτσος του έμπαινε βαθύτερα  μέσα της…σταματώντας για μια στιγμή κάνει περιστροφές στο ίδιο σημείο και ξαναρχίζει να κουνιέται με πιο γρήγορο ρυθμό μπρος πίσω… μπρος πίσω… γαντζωμένος  στην πλάτη της  και αυτή να χορεύει σαν καμακωμένο ψάρι βογκώντας και γρυλίζοντας το όνομα  του μπρος πίσω…   μπρος πίσω .
 Όταν ο Π κατάλαβε ότι θα έχυνε την άρπαξε από τα καπούλια και τον έχωσε όσο βαθειά πήγαινε…τον άφησε μέσα μέχρι να αδειάσει.

Τραβήχτηκε . Η Ν σωριάστηκε στο πάτωμα σαν άδειο σακί.
 Ο  Π.  προχώρησε προς την πολυθρόνα
 κάθισε  άναψε τσιγάρο έγειρε το κεφάλι πίσω,  και χαμογέλασε.

                                    -----------------------------------------

  Η  Ν. στηρίχτηκε  με το αριστερό της χέρι στον τοίχο και σηκώθηκε.
Μάζεψε τα ρούχα της από το πάτωμα κάνοντας τα ένα μικρό κουβάρι στην αγκαλιά της.
Προχώρησε και μπήκε στο μπάνιο,
 αθόρυβα έκλεισε την πόρτα  και στάθηκε μπροστά στο νιπτήρα.
Πρόσεξε ότι η φούστα της ήταν μαζεμένη  στη μέση της .
Ακούμπησε τα ρούχα της  πάνω σε μια μάλλον παράταιρη συρταριερα που βρισκόταν
 διπλά στην ντουζιέρα , και την τράβηξε  προς τα κάτω.

Έμεινε ακίνητη να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Ακούμπησε   τα δυο της χέρια  το πρόσωπο . Έκαιγε.
Τα χέρια της ήταν κρύα και την ανακούφιζαν .
 Τα κράτησε εκεί και άρχισε να χαμογελάει .
Το κραγιόν της ήταν πασαλειμμένο στο σαγόνι της .
Προσπάθησε να το ξεβγάλει με νερό αλλά μάλλον το έκανε χειρότερα .
Τη σωστή δουλεία  την έκανε η πετσέτα όταν σκουπίστηκε .
 Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη χωρίς να  σταματήσει να χαμογελάει .
"Όλα καλά " σκέφτηκε . 

-Καλά ψιθύρισε .

 Πρώτα έβγαλε τα παπούτσια της και μετά την φούστα .
Τέντωσε  και ξανάσφιξε τα δάχτυλα  των ποδιών της να ξεμουδιάσουν.
Σήκωσε την φούστα της από το πάτωμα  και την κρέμασε στο πόμολο της πόρτας.
Ανακάτεψε τα μαλλιά της δυνατά  με τα  δάχτυλα και  κοιτάχτηκε πάλι στον καθρέφτη. .
Πήρε την τσάντα της, άνοιξε την πόρτα και βγήκε.

  Προχώρησε προς το μέρος του Π που ήταν ακόμα στην ίδια θέση όπως τον είχε αφήσει αλλά χωρίς τσιγάρο, το τσιγάρο το είχε τελειώσει …μόνο η κάπνα αιωρούνταν στο δωμάτιο.
Ο Π. την κατάλαβε να πλησιάζει,  μισάνοιξε τα μάτια του και χαμογέλασε.
 -Είσαι όμορφη της είπε .
 -Είσαι πιο όμορφη από ότι πιστεύεις.

 Η Ν  περνώντας δίπλα του, χάιδεψε με τα ακροδάχτυλα  το  χέρι του που ήταν απλωμένο στο μπράτσο της πολυθρόνας και στάθηκε όρθια από πίσω του , ακούμπησε την τσάντα της πάνω στο τραπεζάκι που βρισκόταν αριστερά και κολλημένο με την πολυθρόνα.
 -Είσαι πολύ ευγενικός του είπε.
 καθώς έβαλε το δεξί της χέρι μέσα στα μαλλιά του και άρχισε να τον χαϊδεύει .
Το ίδιο έκανε και με το αριστερό  αλλά  τσιμπώντας του τις  ρώγες  και κατεβάζοντας το  αργά μέχρι τον αφαλό και πάλι πίσω .

 -Είναι νωρίς για δεύτερο γύρο ψιθύρισε ο Π. ,είμαι μεγάλος άνθρωπος…
 Η Ν. του δάγκωσε απαλά το λοβό και τον φίλησε στο λαιμό

-Είμαι γυναίκα μωρό μου έχω υπομονή,
έχω τόση υπομονή που πάντα παίρνω αυτό που θέλω.
Ο Π. χαμογέλασε και αφέθηκε στα χάδια της.
 -Μίλα μου, της είπε,   μίλα μου ψιθυριστά πες μου ότι θέλεις ακόμα και συνταγές… αλλά ψιθυριστά.

Η Ν συνέχισε να του χαϊδεύει τα μαλλιά    και βλέποντας τον να ανατριχιάζει από το άγγιγμα της , έβαλε το αριστερό της χέρι  μέσα στην τσάντα της, 
αργά και απαλά  έπιασε το ψαλίδι .
Ο Π. σίγουρα δεν το περίμενε . 
Η Ν. στάθηκε όρθια,  έβαλε το χέρι της στο μέτωπο του και του πίεσε το κεφάλι πίσω.
Με δύναμη κάρφωσε το ψαλίδι στον λαιμό  του.
Το κορμί του Π. διαπέρασε ένας σπασμός  που τον έκανε να μοιάζει περισσότερο γελοίος από τραγικός.
Τα χέρια του ανώφελα έκαναν μια προσπάθεια να  απομακρύνουν το ψαλίδι  από το λαιμό του και το στόμα του ανοιγόκλεινε φτύνοντας  ματωμένους λαρυγγισμούς και σάλιο.
Η Ν.  το είχε καρφωμένο γερά  με το  ένα χέρι, ενώ με το άλλο του κρατούσε σταθεροποιημένο το κεφάλι πίσω  ώστε να τον κοιτάζει στα μάτια.
Γλίστρησε στο πλάι και του ψιθύρισε   

- σσσσς…  ηρέμησε… μην κουνιέσαι…τελειώνω.

Σαν να υπάκουσε ο Π. και όλος αυτός ο περίεργος χορός σταμάτησε.
Η Ν. ήρθε μπροστά του και τον κοίταξε.
Ακίνητος  πάνω στην πολυθρόνα…με τα πόδια τεντωμένα  μπροστά , τα χέρια κρεμασμένα στο πλάι , τα μάτια να κοιτάζουν το ταβάνι και το πουλί  του  ξεχασμένο και μαραμένο να κρέμεται έξω από το παντελόνι.
Η Ν. του άνοιξε το στόμα και έφτυσε μέσα .
Το άφησε να χάσκει έτσι ανοιχτό .
Γονάτισε μπροστά στον Π. έβγαλε με λίγη προσπάθεια το ψαλίδι από το λαιμό του .
Προσπάθησε με μια ψαλίδια  να του κόψει το πουλί αλλά δεν τα κατάφερε.

 
Δεύτερη…όχι… στην τρίτη ναι .
Κράτησε το καυλί με τις δυο της παλάμες τρυφερά. 
Το κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα και το άφησε προσεκτικά μέσα στο τασάκι παρέα με το σβησμένο τσιγάρο του Π.
Σηκώθηκε απότομα και πήγε στο μπάνιο. Πλύθηκε και ντύθηκε αρκετά γρήγορα.
Έριξε μια τελευταία ματιά στον Π. και βγήκε από το δωμάτιο .

 
Καλησπέρισε την καμαριέρα  που συνάντησε στο διάδρομο και  εκείνη της  ανταπόδωσε με ένα κουρασμένο χαμόγελο.
Μπήκε στο ασανσέρ και πάτησε το κουμπί με την ένδειξη L.

Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο αποφάσισε να πάρει ταξί για το σπίτι  και όχι λεωφορείο .Το στομάχι της που γουργούριζε από την πεινά δεν της άφηνε άλλη επιλογή!

Ο Ρωμαίος και η Ψάχνω Άντρα.

    Πεσαν τα τηλεφωνήματα έγινε η συνεννόηση  και  οι τρεις φιλενάδες

βρεθήκαμε καθισμένες στο μπαρ απολαμβάνοντας το ποτό μας.

Στη σειρά αραδιασμένες με μένα στην εξωτερική πλευρά.

Πάντα με βάζουν να κάθομαι στην άκρη ελπίζοντας να με αρπάξει κανένας λύκος

Έχουν  βαρεθεί το μονό άθροισμα καθισμάτων στις φιλικές μαζώξεις και τα τραπεζώματα.

Ντυμένη στολισμένη και πλήρως σοβαντισμένη κατόπιν αυστηρότατης διαταγής  της κολλητής χασκογελούσα και ρουφούσα την βότκα μου όταν θαρραλέος λύκος ,  με πλησίασε και μου είπε :

              -Να κεράσω ένα ποτάκι;

Σοκαρίστηκα… κόντεψα να πνιγώ με την βότκα.

Που βρήκε αυτός τα λεφτά και θέλει να κεράσει;

Μην είναι κλέφτης;; μην είναι βιαστής ;;μην είναι έμπορος οργάνων;;

δολοφόνος;;; αμάν…μην είναι υπάλληλος της Βουλής;;

            -Γιατί;; ψέλλισα και η άμεση αγκωνιά της κολλητής ήρθε να μου προσθέσει  ένα χαμόγελο στα χείλη.

   Ξαφνιάστηκε ο λύκος

        -Γιατί είναι ένας καλός τρόπος  για να γνωριστούμε

        -Δεν χρειάζεται να με δωροδοκήσεις για να γνωριστούμε εξάλλου πίνω ήδη

         Δεν θέλεις να δεις αν αξίζω το κόστος μιας τέτοιας επένδυσης;; είπα χαμογελώντας  υπό την πίεση 
         του   μελανιασμένου πλευρού.

        -Κάθισε του πρότεινα .

      -Ένα λεπτό να φέρω το σακάκι μου είπε και επέστρεψε στην πρότερη του θέση να μαζέψει 
το προικώο του και να μου κουβαληθεί.

Γύρισα και χαμογέλασα στην κολλητή καμαρώνοντας για την επιτυχία μου

«Θα χαμογελάς και δεν θα μιλάς πολύ » είπε αυτή αυστηρά «Και όταν  μιλάς δεν θα λες εξυπνάδες…έρχεται… χαμογέλα »

Μόλις ταχτοποιήθηκε στο κάθισμα μου συστήθηκε

               -«Ρωμαίος» είπε

             -Και εγώ είμαι η «Ψάχνω Άντρα».Χάρηκα!

             -Τι πίνεις;   με ρώτησε

              -Βότκα τόνικ. Εσύ;;

           - Μerlot..  το πιο γλυκό  ποτό για αποπλάνηση είπε χαμογελώντας με νόημα

         - Συνήθως όταν η αποπλάνηση  αναφέρεται στα πρώτα  30΄΄ μιας γνωριμίας καταλήγει να γίνεται  
                με   χλωροφόρμιο απάντησα.

Αγκωνιά από την κολλητή που αν και είχε γυρισμένη την πλάτη με επόπτευε.

Εγώ χαμογέλασα κι αυτός έκανε πως δεν κατάλαβε .

Μου έριξε την ερώτηση καταπέλτη :

              -Τι ζώδιο είσαι;

Έπιασα τσιγάρα και ποτό και ετοιμάστηκα να φύγω όταν μέσα στο μυαλό μου
 βάρεσε συναγερμό ο φίλος μου ο Τ.

Ο Τ. μου γκρίνιαζε  ότι δεν μπορεί να αντέξει  γκόμενα

που η πρώτη της ερώτηση είναι  «Τι ζώδιο είσαι; » και εγώ με ύφος τον μάλωνα: 

«χαζέ αυτό  είναι...ευλογία!!!!
όπου  ακούς σκυλάδικο και ζώδια...καλό κρεβάτι!
όπου ακούς πολύ Μπακουνιν,  Γιάλομ και ποίηση...δεν έχει πίπα!
εκτός αν είσαι ευλύγιστος και αυτοεξυπηρετείσαι !

Και επειδή δεν φημίζομαι για την ευλυγισία μου αλλά για την ευστροφία μου, ξανακάθισα.

           -Ζυγός του είπα. Εσύ;
            -Κριός.
           -Μάλιστα. Δεν είχα ιδέα από ζώδια!
           -Τώρα τι κάνουμε; Γιατί δεν ξέρω πως πάει το πρωτόκολλο μετά τα ζώδια!

Γέλασε,  τουλάχιστον δεν προσβλήθηκε.

      -  Βλέπω καπνίζεις  gauloiases άλλαξε το θέμα

      - Ναι gauloiases

       - Ευτυχώς καπνίζεις βιομηχανικό και όχι καπνό .Ο  καπνός είναι χάλια και αν υπάρχει δεύτερη ζωή αυτοί οι μαλακες που κάνουν το blending θα λογοδοτήσουν στους Γάλλους Υπαρξιστες.. Πολύ χάλια χαρμάνι χαμηλής ποιότητας.

Ωχ να και οι Γάλλοι Υπαρξιστες. Ελπίζω να μην αρχίσει και μου αναλύει

τον Ζαν Πωλ τώρα  γιατί δεν υπάρχει αρκετό αλκοόλ μέσα  στο μαγαζί για να το αντέξω!

Πήρε βαθιά ανάσα και άρχισε…

             - Στις αρχές της δεκαετίας του 80 και μετά την κυριαρχία των American Blend τσιγαρων,  τα  
                Gauloises έκαναν ένα βήμα προς τα εμπρός και έβγαλαν την
               εκσυγχρονισμένη εκδοχή τους, τα Gauloises Blondes.

      Όπου Blondes  είναι τα ξανθά  καπνα, σε αντίθεση με το κλασικό σκούρο

 χαρμάνι
 Κάποτε αρκετά καλό τσιγάρο , που στην πορεία το "έφαγαν" οι συγχώνευσεις      και οι εξαγορές εταιριών ,όπως και τόσα άλλα  σήματα.

Αναπνοή  και συνεχίζει

         Το θυμάμαι αρχικά στα μέσα της δεκαετίας του 90,οταν έβγαινε σε 25αρι πακέτο , ως την ναυαρχίδα της γαλλικής καπνοβιομηχανίας Seita. Τότε προσεγμένο τσιγάρο για το κόστος του, με μεγάλο μερίδιο αγοράς όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη  μαζί με  τον γαλλόφωνο Καναδά και όλες  τις πρώην γαλλικές αποικίες.

        Η τότε γεύση του ήταν βαριά και αρωματική, άνετα συγκρινόμενη με τα περισσότερα premium american blends της εποχής. Στις αρχές του 2000 η Seita συγχωνεύεται με την Ισπανικη Atladis και αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα του Gauloises, αφού στο άλλοτε καλό τσιγάρο βρίσκεις πολλά σκουπιδάκια και κοτσάνια ενώ τα καπνά που χρησιμοποιούνται είναι φτηνότερα.
          Τέλος , η Atladis εξαγοράζεται από την πολυεθνική Imperial(Davidoff,West,JPS,Golden Virginia,Drum) και το 25αρι πακέτο πάει περίπατο για να γίνει 20αρι,ενω τώρα τελευταία βγήκε και σε μαλακό πακέτο. Το άλλοτε σήμα κατατεθέν της Seita, έγινε ένα από τα πολλά φθηνά  σήματα της σειράς για την Imperial, με αποτέλεσμα ένα τσιγάρο βαρύ με χαμηλής ποιότητας καπνά και καθόλου φυσικά αρώματα. Πάντως μου αρέσει που και που, να καπνίζω με τον καφέ ή το κονιάκ  ένα  Gauloises, μονό και μόνο για την γεμάτη δυνατή γεύση του.

Αναπνοή και πάει να ξαναρχίσει

     -  Εντυπωσιακό!!! Πετάγομαι εγώ.

     -  Αγαπάς πολύ το κάπνισμα ή είσαι μέτοχος και φροντίζεις για το μέρισμα;;

Με κοίταξε απορημένος.

      - Πολλές πληροφορίες. Εγώ το τσιγάρο το έχω  ως μέσο μείωσης του προσδόκιμου ζωής

Ήπιε μια γουλιά από το Merlot  και συνέχισε

        -  Εγώ καπνίζω drum natu…

        -  Το βλέπω τον διέκοψα .Δεν άντεχα να ακούσω για καπνά και εταιρίες πάλι

καλύτερα να μου απάγγελνε την «ηλικία της Λογικής»

Αμηχανία και σιωπή. 

Αποφάσισα να πιάσω το τιμόνι της συζήτησης.

       -Τι ομάδα είσαι;; Τα αθλητικά τα κατέχω καλύτερα από τα ζώδια.

      Αυτός  ΠΑΟΚ  εγώ  ΑΡΗΣ  ηρθε και άναψε η συζήτηση άρχισαν να πηγαινοέρχονται τα ποτά…το μάτι μου απέκτησε μια πονηρή γυαλάδα ξεκούμπωσα και δυο κουμπιά από το πουκάμισο να δείξω ντεκολτέ , γιατί «συν Αθηνά και βύζο κινει»…στο τέταρτο  ποτό είχα κατενθουσιαστεί μαζί του.

       Μιλούσαμε ,  γελούσαμε , και οι φιλενάδες είχαν εξαφανιστεί από ώρα .Είπαμε για τέχνη ,  βιβλία ,  ταινίες ,  μουσικές όλα έδεναν τέλεια. Αυτός άρχισε τις εξομολογήσεις  για πρώην γκόμενες ,μαμάδες , μπαμπάδες , δυσκολίες στη δουλεία , ψυχολογικά αδιέξοδα , σεξουαλικά φετίχ , δεν άφησε τίποτα απέξω τα είπε όλα! Εγώ τον κοιτούσα μέσα στα μάτια και τον άκουγα με ευλάβεια χωρίς να ξεχνώ να  κάνω και τον σέξι Φρόιντ που έδειχνε υπερβολικά πολύ βυζί!

       Το ξημερώσαμε .Όταν τελικά μας εδίωξε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού και βρεθήκαμε στην πρωινή φρεσκάδα  της Κυριακής , με έπιασε από τους ώμους με πρόσωπο που έλαμπε και μου είπε

«Ψάχνω Άντρα» είσαι και γαμώ  τα άτομα! Αυθεντική !  Είσαι πλάσμα !δεν πίστευα ότι υπάρχουν γυναίκες σαν και σένα εκτός κινηματογράφου! Γνωριστήκαμε μόλις πριν λίγες ώρες αλλά νομίζω ότι γνωριζόμαστε μια ολόκληρη ζωή !Νιώθω τόσα πολλά  πράγματα για σένα που δεν το πιστεύω ούτε κι εγώ ο ίδιος ! Και πάνω από όλα νιώθω εκτίμηση….

Αυτός συνέχισε να μιλάει αλλά εγώ δεν τον άκουγα πια .Σταμάτησα γιατί έπρεπε να αποχαιρετήσω τον οργασμό μου που έφευγε κυνηγημένος από την λέξη εκτίμηση. 

-Ηλίθια! Τον έκανες να σε εκτιμήσει ! Ηλίθια θα ψοφήσεις μόνη,  γριά,  με λουλακί μαλλί και θα σε βρουν μετά μια εβδομάδα από την μυρωδιά! Ηλίθια! Στους άντρες πάντα συμπεριφέρεσαι σαν κακομαθημένο νιάνιαρο που πρέπει να του κάνουν όλα τα χατίρια για να τους κάτσει…cosmopolitan σελίδα…οποιαδήποτε! Ηλίθια!

Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και αρχίσαμε  να βγαίνουμε για καφέδες.. ποτά.. τσίπουρα

Αυτός πάντα με ένα καινούριο φλερτ αλλά με την ίδια γκόμενα  που τον βασάνιζε  με τις  ζήλιες της  , τις απαγορεύσεις της ,τα  σουφρωμένα χειλάκια της, την στέρηση του σεξ , τα ταμπού της ,  τα δάκρυα σταντ μπάι , την  έλλειψη επικοινωνίας , την αμορφωσιά της , και τα ακριβά της γούστα.

Και πάντα έκλεινε την κλάψα του με την ανεκδιήγητη φράση « γιατί δεν μπορώ να βρω μια γυναίκα σαν και σένα ρε γαμώτο! »

Αλλά εμένα με εκτιμούσε και όταν οι άντρες σε εκτιμούν είσαι ο κολλητός στους με βυζιά! Αποκτάς τα γενετικά όργανα barbie. Πλαστικά και χωρίς τρύπες .

Ας πρόσεχα! Δεν αφήνεις ποτέ έναν άντρα να σε εκτιμήσει προτού σε πηδήξει!

Είμαι η Εκτιμημένη και το άθροισμα καθισμάτων στις φιλικές μαζώξεις και τα τραπεζώματα  παραμένει πάντα … μονό.

                   Πλέων συστήνομαι ως «Γεροντοκόρη » στους επίδοξους  Ρωμαίους . 

Οι καρχαρίες δεν τρώνε όταν έχει καταιγίδα

                        

                    

Σάββατο απόγευμα με 38 βαθμούς Κελσίου  και 93% υγρασία
Εγώ κρυβόμουν στο σπίτι παρέα με το κλιματιστικό 
και αναρωτιόμουν πόση ώρα μπορώ να μείνω ακίνητη 
πάνω στον καναπέ χαζεύοντας τηλεόραση.
Το κουτί του Σατανά ήταν συντονισμένο 
 στο Animal Planet  ή στο National Geographic Channel…
δεν μπορώ να πω με σιγουριά…
η ταραχή που ακολούθησε μου  θόλωσε την μνήμη.
 Ήταν  ένα από αυτά τα δυο, και στην οθόνη   (42 ιντσών παρακαλώ!)
τεράστια σαγόνια δάγκωναν και κατάπιναν αμάσητα…
ψάρια , φώκιες , σερφερ, βάρκες ,φάλαινες ,
κάμερες με το χέρι του εικονολήπτη ,
κάμερες χωρίς το χέρι του εικονολήπτη ,
το βατραχοπέδιλο του εικονολήπτη
(τόσο κωλόφαρδα  άτυχος αυτός ο εικονολήπτης που εντυπωσιάστηκα! )…
  και ότι άλλο τέλος πάντων   λιμπιστικά , 
 βολικά και βλακωδώς   επέπλεε στον ωκεανό.
Shark month  στο τάδε  channel !

     Και μου ‘ρθε ξαφνικά και απρόσμενα …η ανάμνηση η  τραυματική …

  Το σωτήριον  έτος  198κάτι  , στην Γ’ Γυμνάσιου,
  η Φιλόλογος κύρια Μ. με το μακρόσυρτο εεεε
  – το κολλούσε μπροστά από κάθε  γαμημένη λέξη
 που ξεστόμιζε  με σκοπό να μας ξεκάνει -
 … αισθανόταν ιδιαίτερη βαρεμάρα για Δευτέρα που
 ο ήλιος έλαμπε και οι μισθοί δεν ήταν αρκετά υψηλοί για να περικοπούν!
Μας το ξεφούρνισε ήρεμα και αργά ( ας όψονται  τα εεε )
             Έκθεση…θέμα ελεύθερο!

   Δεν κοιταχτήκαμε μεταξύ μας με τρόμο και σαστιμάρα…
δεν ιδρώσαμε  αγχωμένοι…
δεν ανοιγοκλείσαμε τα μάτια εννοώντας  μη μασάς εδώ είμαι εγώ…
γαμησέ  το θέμα το ελεύθερο και τα γερμένα εεε…
τέλειωνε γρήγορα να πάμε για τσιγάρο και κουλούρι στις τουαλέτες…

    Το 96%  της τάξης ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να γράψει…
¨τα ναρκωτικά είναι κακά…κακά… πολύ κακά… ακόμα πιο κακά
 και δεν πρέπει να τα παίρνουμε

   Το 1%  θα έγραφε για τον ΠΑΟΚ…

   Το άλλο 1% ήταν ο αριστούχος μαθητής Τ.  που ως συνήθως
 θα αντέγραφε κατά γράμμα κάποια φαεινή  παπαρολογία
  από την ¨Πρακτική Φιλοσοφία¨ του Παπανούτσου

   Ακόμα 1% θα σάλιωνε απλώς το θρανίο με μόνο όνειρο
 να γίνει βοηθός λαμαρινά στο μαγαζί του πατέρα του

   Και το τελευταίο 1% …δηλ…. εγώ… θα μεγαλουργούσε!

Προσωπική μου  ανακάλυψη και εμμονή του συγκεκριμένου μήνα
  ήταν το Malleus Maleficarum.
  Θα γράψω για το «Το σφυρί των Μαγισσών » μικροί φτωχοί
 και αδαείς συμμαθητές… 
όταν εσείς νομίζετε ότι μαστουριάζω με μαλλιαδες  εξωσχολικούς
  …εγώ τρέχω στις βιβλιοθήκες και διαβάζω…
χα χα χα η εκδίκηση δικιά μου!!!

   Με το που τέλειωσα την διθυραμβική μου αυτή σκέψη , πάγωσα.
Τους φαντάστηκα να με καίνε στην μέση του προαύλιου 
ως αιρετική που προσπάθησα  να καταρρίψω 
την τυφλή πίστη τους σε μια  τόσο πετυχημένη  φήμη.
   Δεμένη  στον στύλο της ΔΕΗ  (που ποιος τον έβαλε  εκεί και γιατί;;)…
ο Γυμνασιάρχης Κ . να γελάει  σατανικά στο μικρόφωνο που τόσο αγαπούσε,
 και η Θεολόγος Κ. με τον φυτεμένο κότσο (ο σχολικός μύθος την ήθελε αυτόπτη μάρτυρα των παραβολών που ενθουσιωδώς δίδασκε )
 να πεταει  βενζίνη  στη φωτιά  και σελίδες από τα βιβλία μου με ανορθόγραφους στίχους των Zeppelin για να την θεριέψει ,
 καθώς άπαντες οι συμμαθητές   χειροκροτούν ενθουσιασμένοι!

  Ναι είχα πάντοτε ζωηρή φαντασία και υπό τον φόβο της πυράς αποφάσισα να τη χρησιμοποιήσω σε κάτι πιο…. ψυχαγωγικό!

Η έμπνευση δεν άργησε και  έφερε τον τίτλο «ο Ναυαγός.»
  Γέμισα 9 σελίδες με τον πρωταγωνιστή μου να επιβιώνει 
από ναυάγιο φλεγόμενου κρουαζιερόπλοιου εν τω μέσω καταιγίδας
 και  σε νερά γεμάτα πεινασμένους καρχαρίες 
ενώ στη  συνέχεια να υπερνικά, δίψα , πείνα , ήλιο , διάρροια 
 , έλλειψη κουπιών και μοναξιά , 
 για να πατήσει νικητής στο κατάστρωμα του ψαροκάικου
 που αφού πρώτα τον εμβόλισε στην συνέχεια τον διέσωσε.
   Υπερπαραγωγή !Τύφλα να έχουν το Χόλυγουντ και οι Τιτανικοί!
Ανυπομονούσα  να ρθει η επόμενη Δευτέρα  για να δεχτώ με  προσποιητή  ταπεινοφροσύνη  τα θερμά συγχαρητήρια ,τις επευφημίες και το θαυμασμό  συμμαθητών και Καθηγήτριας για την φαντασία , την ευρηματικότητα ,την πρωτοτυπία , και την τόλμη μου να βουλιάξω ένα καράβι γεμάτο ανυποψίαστους τουρίστες.

Η  Δευτέρα ήρθε , το κουδούνι χτύπησε   και βρεθήκαμε όλοι
 καθισμένοι στα θρανία μας έτοιμοι για την διόρθωση έκθεσης.
Η διόρθωση προχωρούσε και η σειρά μου δεν ερχότανε .
Με  κραταει για το τέλος σκεφτόμουν, το καλύτερο
 το κρατάμε πάντα για το τέλος!

Φουντουκιδου;;
κορδώθηκα εγώ
εεε Φουντουκιδου  εεε οι καρχαρίες  εεε δεν  τρώνε   εεε όταν έχει  εεε καταιγίδα
Αυτό είπε και προχώρησε παρακάτω.

Ούτε ένα   «μπράβο! » ή  ένα «καλή προσπάθεια! »
 ή  ακόμα ένα  «χαρά στο κουράγιο σου κορίτσι μου που βρήκες τόσες λέξεις και γέμισες  9 σελίδες!»

Οι καρχαρίες δεν  τρώνε  όταν έχει καταιγίδα .

Καθόμουν  αποσβολωμένη  ενώ η κυρία Μ   σήκωσε τον αριστούχο Τ
 να διαβάσει  την έκθεση- προϊόν λογοκλοπής , για να καταλάβουμε 
επιτέλους πως πρέπει να γίνονται τα πράγματα στο μάθημα της.
Στο υπόλοιπο της σχολικής μου καριέρας δεν επέδειξα καμία
 πρωτοτυπία στο μάθημα της έκθεσης.
Η  απογοήτευση δεν μου το  επέτρεψε ποτέ!

Έτρεξα και ξέθαψα την έκθεση .Την διάβασα 4 φορές προτού
 αρχίσω τον εσωτερικό διάλογο με την κυρία Μ .
 Ξέρετε αυτόν τον καθαρτικό διάλογο που πάντα
έπεται των γεγονότων  και λες τις πιο αποστομωτικές εξυπνάδες 
 εξαναγκάζοντας τον αντίπαλο να σου φιλήσει
 τα πόδια μετανιωμένος ενώ τα Carmina Burana
 παιανίζουν στα αυτιά σου και ατενίζεις το μέλλον  ως νικητής.

Μια ώρα , μια ασπιρίνη και 15 τσιγάρα αργότερα την είχα ισοπεδώσει!
 Εκτονώθηκα .
  Ηρέμησα.
Πήγα και  παράχωσα την έκθεση  σε ένα κουτί.
Δεν αποτελούσε πια εκκρεμότητα.

Ο ναυαγός είχε   διασωθεί επιτυχώς!