Σάββατο 5 Αυγούστου 2017

Μια άβολη συνάντηση.





art matt lombard




 Η μυρωδιά από ιδρωμένα ρούχα
δεν ήταν καλότυχη στο σπίτι της
Της ξετύλιξε την κόλαση
πάνω στο τραπέζι
Του πρόσφερε καφέ και δυσφορία
Του μίλησε για τον καιρό και την συνέπεια
Αυτός χώθηκε κάτω από το τραπέζι
Κουλουριάστηκε κι άρχισε να της πιπιλάει το μεγάλο δάχτυλο
του ποδιού μέχρι που το εξαφάνισε
Προχώρησε στο επόμενο
Του μιλούσε για την αδράνεια
καθώς ίδρωνε τις αμφιβολίες της στη χούφτα
Αυτός είχε φτάσει πάνω από το γόνατο
του χάιδευε το κεφάλι με τα ακροδάχτυλα
Μύριζε σχεδόν τις μνήμες του
Γευόταν την στιφάδα τους
Ένιωθε  μουδιασμένη
Προσπάθησε να κουνήσει τα πόδια της αλλά αυτά δεν ήταν πια εκεί
Άρχισε να τραγουδάει
ένα νανούρισμα
Αυτός είχε φτάσει στο αιδοίο της
Πιπίλιζε ρουφούσε  κατάπινε
εξαφάνιζε
ανέπνεε
θλιβόταν
συνέχιζε
Είχε φτάσει πια στον αφαλό της
Αυτή θυμήθηκε την μάνα της
Ένιωσε τα χέρια της να την σηκώνουν ψηλά
ένιωσε τον ίλιγγο
έκλαψε με την πτώση
"ω οι μάνες μας ήταν τόσο ψηλές
μα οι γιαγιάδες μας τόσο πλατιές"
Του ζήτησε να κάνουν ένα διάλειμμα
αυτός ήταν χωμένος μέσα στο στομάχι της
 Δεν την άκουσε
Του μίλησε για την μεταμέλεια που
που κουρνιάζει στους λεπτοδείκτες
Του μίλησε για το μέλι και τα πάλσαρ 
Ένιωθε κάπως νυσταγμένη
Η γλώσσα του σκληρή γεμάτη ακίδες σέρνονταν
στα πνευμόνια της άλλοτε αργά άλλοτε γρήγορα
Το στόμα του άφριζε από τον κόκκινο πολτό της
Στάλαζε τα παχύρρευστα υπολείμματα της πάνω στο χαλί
Αυτή έσκιζε παλιές φωτογραφίες
 Προβληματιζόταν για το βραδινό
"τόσα ακίνητα χαμόγελα 
περισσεύουν σ' ένα σπίτι μ' άδειες κατσαρόλες"
Μονολογούσε
"τα θλιμμένα μάτια είναι κλισέ τ' απομεσήμερου"
Συνθηκολογούσε 
"ο χρόνος δεν  έφερε κανένα πεθαμένο πίσω" 

Η ώρα περνούσε και αυτή δεν υπήρχε πια σχεδόν καθόλου
Ίσα που πρόλαβε να σιάξει τα μαλλιά της πριν 
αυτός εξαφανίσει τα χέρια της 
Είχε μείνει μόνο το κεφάλι της πεσμένο άτσαλα πάνω στην καρέκλα
Αυτός, υγρός κόκκινος γίγαντας
το πήρε στα χέρια του
γέμισε το στόμα της κατιφέδες.
Μετά της έραψε τα χείλη
Το κράτησε ψηλά κι έκλαψε σαν μικρο παιδί
  Το τοποθέτησε με δέος μέσα στο ψυγείο.
Συμμάζεψε όλη την αναστάτωση
που είχε προκαλέσει
και την έχωσε στην τσέπη του. 

Φόρεσε το σακάκι του και έφυγε από το σπίτι.

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Χρησμοί.










Όλα φτιαγμένα από κάποιου είδους
ρευστού αδρανούς υλικού
από την πήξη  στην τήξη
όλα μουλιάζουν
μέσα στον Αύγουστο
όλα  μοιάζουν τόσο απίθανα ακίνητα
 ώστε ξεσπώ σε γέλια

"είναι το πιο εύκολο μωρό μου
 να τελειώσεις μια επανάσταση
αρκεί αυτή να ξεκινήσει"

το γέλιο μου γίνετε λόξυγγας
πρώτα χοροπηδάει το στομάχι
μετά το στήθος
μετά χοροπηδάω ολόκληρη
ο χορός μου χάνεται
σ' επιληπτικό παροξυσμό
αρχίζω και φτύνω χρησμούς
σε παλάμες

¨τα πλυμένα πιάτα κάνουν τον κόσμο καλύτερο"
"η κλάψα στεγνώνει το μουνί"
"η νηστεία κοστίζει περισσότερο από την πείνα"
"κανένα σκυλί δεν τραγουδάει"
"Τίποτα δεν αναπνέει στις αντανακλάσεις"
"η ουρολοίμωξη είναι η χειροπέδα της πραγματικότητας"
"η οργή δεν είναι καύλα" 

"Πρόσεχε τα ψέματα που ψιθυρίζεις
θα χρειαστεί να τα ντυθείς αλήθειες"