Αυτοκαντάδα

Αυτοκαντάδα κι ετεροκαντάδα σ όλες τις γυναίκες
που κουβάλησαν και έφεραν φυλακτό μπούκοβο,
κανέλα, κι ανατολή
και δεν ακρωτηριάστηκαν μέσα σ' άνοστες
πολιτικά ορθές νερόσουπες και μυτζήθρες
καθηλωμένες στα στενά παπούτσια της δύσης
Τάισαν γιους και κόρες με ψυχή ολόκληρη κι οικουμενική
διωγμένη απ' αλλού να ρθει να ματώσει εδώ.
Κοσμοπολίτισσα και μισητή
Παστρικιά και ξένη
Κατηγορούμενη και λατρεμένη.
Τώρα που νέκρωσε η μύτη μας από
την αφομοίωση και τα τσιμέντα
και το στόμα μας ξέμαθε από λέξεις
μπαχάρια και ρακές
ψάχνουμε να βρούμε ψυχή και φως
στο δρόμο με κλειστά τα μάτια κι αφτιά,
χωρίς να ψάξουμε στις τσέπες,
τι μας ράψαν μέσα οι γιαγιάδες, συντροφιά κι έκπληξη.
Κι η έκπληξη της μέρας πάντα κρύβεται στην ανατολή.
Η δύση είναι το επακόλουθο.

Τρομοαπώλεια.

Αναρωτιέμαι..
αν τα λιοντάρια σταμάτησαν να μας τρώνε
γιατί αρρώστησε το κρέας μας όταν γέμισε ψυχή,
ή αρρώστησε το κρέας μας όταν πάψαμε να είμαστε τροφή
και βρήκε χώρο η ψυχή για να καθίσει;;

Θλιμμένα και νοσταλγικά θηράματα, ορφανεμένα από σκοπό
αλλά με ρεύμα, Smart Phone ,διαστημόπλοια, οπτικές ίνες
τεχνητές καρδιές, εγκυμοσύνες, πόδια, χέρια, βυζιά, μάπες, αυτοκίνητα
εραστές ερωμένους, πενικιλίνη, ποίηση ,τεράστιες οθόνες
κρυογενετική, βλαστοκύτταρα, αθανασία.

Μας λείπει όμως ο Τρόμος.
Αυτός ο καθαρός, αψεγάδιαστος Τρόμος.
Φθηνά τα υποκατάστατα που εφευρίσκουμε
Φοβία των αριθμών, των ασθενειών. της βρομιάς, των ενέσεων,
φοβία των μικροβίων, του νερού, της σκόνης, του καροτου
Αιχμοφοβία, ακροφοβία, αγοραφοβία, κλειστοφοβία
νυκτοφοβία, ερωτοφοβία, ασφαλτοφοβία.

Δεν καλύπτουν την απώλεια του αυθεντικού Τρόμου,
και συνεχώς προσθέτουμε.
Φοβία του αίματος, φοβία των αριθμών, φοβία των γιατρών...

Ποτέ ο κατασκευασμένος φόβος δεν θα εξαφανίσει,
την μοναξιά του να μη θέλει κάνεις να σε κατασπαράξει.

Μία

Μόνο Μία Εσύ, δεν μου φτάνει .

Σε θέλω τρεις... εφτά... έντεκα...

Σε θέλω διπλά μου κι απέναντι.

Σε θέλω στην κρεβατοκάμαρα να παρακαλάς να μην σ αφήσω

ενώ στο σαλόνι με περιμένεις μ' ανυπομονησία.

Να σε  χαζεύω να μου φτιάχνεις τον καφέ εκεί
 κι εδώ να μου χαϊδεύεις το μέτωπο.

Να κουρνιάζεις στα πόδια μου 
κάθε που πας στο σούπερ μάρκετ

Να μου φωνάζεις θυμωμένη και να σε διακόπτεις

για να μας μονιάσεις

Μόνο Μία Εσύ, δεν μου φτάνει.

Θέλω να σ' αφήνω στο σπίτι για να βγω να σε συναντήσω,

να με περιμένεις στο ασανσέρ

και να σε βρίσκω στο αυτοκίνητο

Να με κοιτάς μισοκρυμμένη στην γωνία

 να σε παίρνεις στο κατόπι
ενώ μ' ακολουθείς
Μια πολυπληθή Λιτανεία από Εσύ
να γεμίζει την πόλη.

Να σε ζηλεύεις για το ραντεβού που σου έκλεισες

Να γκρινιάζεις για τις ώρες που φεύγω από σένα για να τις περνώ με σένα.

Να σε φιλάω και να μ' αρπάζεις απ' τα μαλλιά

για να φιλήσω το δικό σου στόμα.

Να με παρακολουθεις  όταν σε γαμάω

και λάγνα να περιμένεις την σειρά σου

Να χάνομαι μέσα  σου

κι απ το μέσα σου δίπλα, να βγαίνω να αναπνεύσω.

Μόνο Μία Εσύ, δεν μου φτάνει.

Γκαζόν

Κακοπεσα σε λάθος τραπέζι
Βρέθηκα περικυκλωμένη από ζηλωτές του γκαζόν
Μου απήγγειλαν όλα τα Ευαγγέλια του Μπρόκολου
και εκστατικά  επαναλάμβαναν τις φρικαλεότητες της Μπριζόλας.
Όταν μου δώσαν την τελευταία ευκαιρία να σωθώ, αρνήθηκα.
Η χλωροφύλλη, τους ανέβηκε στο κεφάλι
Καταπράσινοι, άρχισαν να βγάζουν κολοκυθανθούς από τα αυτιά.
Δεν δεχόταν την άρνηση μου.
Τα μάτια τους ντοματίνια Σαντορίνης με κοιτούσαν, κόκκινα μπερδεμένα.

-Θα ήταν υποκριτικό από μέρους μου απάντησα
Πως μπορώ να επιβάλλω σ ένα στόμα
φτιαγμένο να κατασπαράζει σάρκες
το μαρούλι και το σέσκουλο;;

Φερε αποδείξεις για το σαρκοφάγο σου στόμα και θα σταματήσουμε είπαν.

-Το πάθος είναι η απόδειξη μου
Ξεκινάς από το φιλί  και καταναλώνεις τον άλλον
είναι τροφή για σένα πρέπει να γεμίσεις με τις σάρκες το αίμα του, να
λιανίσεις τα κόκαλα του να τον εξαφανίσεις.
Το στόμα σου ζητάει σάρκα, κι η ψυχή του άλλου κρέας γίνεται για να φαγωθεί.
Τροφή θα γίνω με την σειρά μου και θα αφεθώ
Όταν η καύλα μου είναι σαρκοφάγα πως μπορώ να την συντηρήσω με
φύτρες και ραδίκια;;;
Όταν ποθώ να κανιβαλίσω και να κανιβαλιστώ
γιατί να ντυθώ ψεύτικη συμπάθια για την αγελάδα;;
Θα ήταν υποκριτικό από μέρους μου.

Αλήθεια ονειρεύτηκε ποτέ κανείς μηρυκαστικό γαμήσι?? 

Δεν νομίζω ότι θα επαναλάβουν την πρόσκληση.

Ωτοστόπ

Ο Διάολος δεν κάνει ωτοστόπ.

Στην άσφαλτο δεν κινδυνεύεις από αυτόν.

Δεν σε προστατεύει η σύνεση 

που σου φτύσε η Μητέρα

στο κούτελο.

Ούτε ο φόβος που άλεσε στα δόντια σου 

ο Πατέρας

Δεν θα σου σήκωνε ποτέ

τον αντίχειρα από την άκρη του δρόμου,

 Άοσμο, ανώφελο κι ατραγούδιστο τεμάχιο,

δεν σέρνεις ίχνη πίσω σου.

Συμμαζεμένες φλεγμονές

αφήνεις.

Δεν θα σου σήκωνε

 τον αντίχειρα από την άκρη του δρόμου.

Δεν θα σ' αγόραζε ποτέ.

Θα τέλειωνες το ταξίδι  μουλιάζοντας

προστατευμένος σε χαμογελαστές κενώσεις.

-Κοίτα Μαμά...Κοιτά Μπαμπά...

είμαι το περήφανο ζουμάκι σας

τα κατάφερα κι έφτασα στο χώμα!

Ίσως όλες οι ψυχές που σαπίζουν το κρέας

να αξίζουν να σωθούν

Σίγουρα όμως

λίγες λυτρώνουν τόσο

για να αγοραστούν.